Bəxtiyar Ruşin

FƏSLİ-BAHAR ÇE ĞƏŞƏNQE

Əhəd Moxtari əvəsorış ve pidəbe;
ım şeir bəçəy rufi ərməğone

Bəxtiyar Ruşin Aprel, 2006

( Şeyri sıftə navonə statusonədə )

Pəh, sori çı xosə vəxte,
Kəfşəni koy ısə vəxte.

Dıştə sardi şe zımıston,
Obod bedə iyən boston.

Nozə kardən de çiməni,
Şumən jeydən bə zəmini.

Çəğono eğandən lonə,
Lonədə peşandən donə:

Geşnı, şivit, təyf, vəzərı,
Pamador, xıyo, cəfəri.

Hay qıləy xosə neməte,
Yəni, çı sufrə bərəkəte!

Oğandəşe həni voşi,
Əğlon okışdən otəşi.

Ovəyziku pur bə səvon,
Bə dimdə handə pəsəvon.

Pəsonən şin-şini çardən,
Zizəynə aləfon hardən.

Har zizə bə qıləy ranqe;
Fəsli-bahar çe ğəşənqe!