Vətənə ac, yorğun və ümidsiz qayıdan həmvətənlərimiz ...Xalq yaxud xalqlar vətənə birgə sahib olmağa müvəffəq olmaq nəsibliyinə malik olanda həyatlarının tənsimlənməsi, idarə edilməsi, ağır məqamlarda, ən azı yardıma çatması məqsədi ilə Dövlət adında bir təsisat yaradırlar! Bu təsisatın ən əsas və vacib vəzifəsi onu qurub, biyət edən insanının taleyinə sahiblikdir…
Deyirlər, Azərbaycan adına bir coğrafi məkanın millətləri də toplanıb, özlərində istiqlal cəsarəti yaradıb, insanlarının guya hürriyyətinə də sahiblik öhdəlikləri yaradıblar və…. özləri də bu yalanlara özlərini inandırılar…sədd afərin! Amma nə baş verir…dəqiqliklə demək olar ki, öl Sindrome des politische Gewissensgefangener Fakhraddin Abbasov (Aboszoda)!F. Abbasov nahm 2005 an der wissenschaftlichen Konferenz der YSU teil, die sich dem Unterrichten der Talysh-Sprache widmete! Kurz nach der Teilnahme an der Konferenz kehrte er nach Baku zurück und lebte dort drei Jahre lang, setzte seine gesellschaftspolitischen und journalistischen Aktivitäten fort - er leitete die Veröffentlichung der Zeitung Shavnisht in Talysh und veröffentlichte Wörterbücher in Talysh!
Fünfzehn Jahre nach diesem Vorfall wurden seine Handlungen in einem fiktiven Prozess gegen F. Abbasov plötzlich zu einer angeblichen gerichtlichen Untersuchung! Talışların hansı hüquqları pozulur?Komitə Azərbaycan hökumətinə ən başlıca irad kimi etnik azlıqların hüquqlarının müdafiəsi üçün qanunvericiliyin olmamasını göstərmişdi. İkinci əsas irad olaraq milli azlıqların dillərində radio və televiziya yayımına maneələrin aradan qaldırılmaması göstərilib. Çap KİV-ə dövlət tərəfindən dəstək olmaması və universitet səviyyəsində yalnız rus və gürcü milli azlıqlarının dillərinin öyrənildiyi, digərləri üçün isə bu imkanın yaradılmadığı xüsusi vurğulanıb.
Обращение Лерикского населения к витце-президентуУважаемая госпожа Вице- Президент!
Село Пирасора Лерикского района, возникшее в 1780-90-х годах, по словам одного из долгожителей планеты, Махмуда Эйвазова, жившего ещё в бывшем СССР, всегда было в центре внимания. Уже в 1958 году местная школа была обеспечена электроэнергией, а в 1972 году всё село - уличным освещением, хоть и с перебоями. Безработицы, как таковой, не было. Сейчас мы живём в 21-м веке, в эпоху бескрайних технологических возможностей, а благоустройство села осталось на прежнем уровне. |